CRÓNICA DUNHA CESTERÍA MOI VIVA

15 de marzo de 2014.

Tiñamos acordado quedar para facer unha estructura de cestería viva na miña finca, no Veral, ao lado de Lugo: Lola Tourón, experta cesteira, Xose, experimentado en todo tipo de construccións vivas e ecolóxicas, e máis eu, que iba de peón aprendiz.

Foi unha mágoa que outras persoas que estaban interesadas non puideran achegarse, porque disfrutamos dun día soleado e perfecto para divertirse coa cestería.

Empezamos polo acopio do material (vimbio e salgueiro) pero dimos cun pequeno atranco na viaxe de ida porque pinchamos a medio camiño e topamos cuns tornillos imposibles de afloxar e un grueiro histérico que non tiña ferramentas adecuadas e nos levou de excursión na grúa por medio Lugo mentres decidía sobre a marcha o seguinte paso que iba dar.

Finalmente cambiouse a roda e chegamos á finca un pouco máis tarde do previsto, pero emprendimos a labor con brío e con todo o saber de Lola, o que facilita moito a rapidez na execución.

Empezamos por facer unha zanxa coa forma lixeiramente acaracolada que queriamos darlle á construcción.

Por certo, non dixen que a idea é poñer dentro un bater seco, pero podería ter outros moitos usos.

Logo cun pau de ferro fixemos buratos, o máis fondos posible para plantar os vimbios, que tiñan unha altura aproximada duns 2 metros, e intercaladas, pequenas estacas de salgueiro, pensando en que tamén poidan prender.

A continuación, para asegurar a posición das varas cesteamos unha liña de tecido tamén con varas de vimbio na base da estructura.

Chegou o momento de atar as varas para ir dando forma á estructura.

Tamén no teito.

A continuación fomos introducindo máis varas entretecidas para reforzala.

E finalmente pódese empezar por cubrila con xesta.

O que vedes fixémolo entre tres persoas nunhas 4 horas ou pouco máis.

A que quedou xenial????

 

O traballo aínda non está rematado, así que si vos animades a probar, quedamos. É do máis divertido!

E agora toca regar cando non chova. Porque se trata de que as varas enraicen e que as paredes da estructura se vaian facendo máis frondosas.

Nos vindeiros anos haberá que coidala, podala, tecer as novas varas que vaian saindo...